Alles van waarde is kwetsbaar

Je kent vast de dichtregel ‘Alles van waarde is weerloos’ van de Nederlandse dichter Lucebert. Het is een regel uit het gedicht De zeer oude zingt uit 1974. Uit deze dichtregel blijkt maar weer eens dat leidinggevenden kunnen leren van creatieven. Ook binnen bedrijven en instellingen staan waardevolle zaken vaak onder druk. Weerloos is dan wellicht wat overtrokken, noem het daarom kwetsbaar.  Alles van waarde is kwetsbaar.

Ik sprak laatst de directeur van een middelgroot bedrijf in de metaalsector. We hadden het over de toekomst van zijn bedrijf op de wat langere termijn. Ik vroeg hem hoe vaak hij gericht met die toekomst bezig was. Zijn gedachten leken even af te dwalen. Voor een kort moment keek hij langs mij heen. Daarna kwam er een wat verrassende uitspraak. “Mijn beste ideeën krijg ik altijd onder de douche”. U begrijpt wat mijn advies aan de beste man was….. Heel veel douchen!

De uitspraak van de directeur is volgens mij wel herkenbaar. Goede creatieve ideeën krijgen mensen vaak tijdens ontspannen situaties zoals een wandeling, het maaien van het gras of onder de douche. Eigenlijk is dat vreemd voor een ondernemer of leidinggevende. Voor hem of haar is het immers een kerntaak om uit de waan van de dag te stappen, de hectiek van de dagelijkse praktijk te overstijgen en na te denken over het grotere geheel van een organisatie op de langere termijn. Dat noemen we strategische visievorming. Maar waarom lukt dat vaak alleen tijdens de hierboven genoemde ontspannen situaties in de privésfeer?

Volgens mij komt dat omdat de waan van de dag en het ‘moeten’ afhandelen van urgente zaken hele sterke mechanismes zijn waaraan moeilijk valt te ontkomen. Achter al die urgente zaken zitten immers klanten, partners en medewerkers die op een antwoord wachten. Die wil of kun je niet teleurstellen. Op het antwoord op de vraag; hoe gaat het met mijn bedrijf en waar wil ik in de toekomst naar toe?, zitten geen mensen dringend te wachten. De waan van de dag kent die vraag niet waardoor er over die vraag geen belletjes gaan rinkelen op je telefoon, e-mail of in je agenda. Daarom is die vrijwel nooit urgente maar wel zeer belangrijke vraag kwetsbaar. Daarom moet je er actief mee aan de slag om die kwetsbare waarde te beschermen.

Maar hoe doe je dat? Mijn advies; ga periodiek samen met je mede directeur/partner of plaatsvervanger rustig op een bankje zitten. Plan die tijd in en organiseer vooraf dat niets of niemand daar tussen kan komen. Jullie bankjestijd is heilig! Doe dit bij voorkeur op het einde van een werkdag en het liefst op het einde van een werkweek. Dan werkt het denken namelijk langer door. Laat je bij zo’n gesprek begeleiden door een onafhankelijk persoon die je vertrouwt. Hij/zij kan doorvragen en je daarmee helpen om te focussen op de kern waar het om draait. Hierdoor krijgt de reflectie diepgang en de benodigde scherpte. Dan kun je aan de slag met de vragen die er echt toe doen; Doen we de goede dingen, doen we die dingen goed en waartoe moeten ze leiden? Waar willen we naartoe met onze organisatie en waarom? Zo overwin je de waan van de dag en bescherm je de kwetsbaarheid van het zeer waardevolle nadenken over de toekomst van je organisatie. Je eigen kerntaak dus.

 

Ik wens jullie veel bankjestijd.

KLEI